باز کلاماتی از حافظ شیرین سخن در قبال زاهد نمایان

 

عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت
که گناه دگران بر تو نخواهند نوشت
 

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش
هر کسی آن درود عاقبت کار که کشت
 

همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست...
همه جا خانه عشق است چه مسجد چه کنشت
 

حافظا روز اجل گر به کف آری جامی
یکسر از کوی خرابات برندت به بهشت