۱۳۹۳ تیر ۱۷, سه‌شنبه

ژنتیک مادر می تواند پسر هم سکس گرا تولید کند!
 
بر اساس یک مطالعه جدید، چینش ژن های یک مادر می تواند بر گرایش جنسی پسرش تاثیر بگذارد.این تحقیق به اثبات یک دهه مناقشه بر سر احتمال ژنتیکی بودن هم سکس گرایی کمک می کند.
 
X و Y:
...
کروموزوم ها ملکول های رشته مانند بزرگی هستند که یک دستور العمل ژنتیکی ارگانیسم را شامل می شوند. انسان 23 جفت کروموزوم دارد. کروموزوم X یکی از همان دو کروموزوم جنسیت در پستانداران است؛ و دیگری Y است. زنان دو کروموزوم X دارند و Y ندارند، در حالی که مردان یک کوروموزوم X و یک Y دارند.
 
اگرچه زنان دو کروموزوم X دارند اما یکی از آنها فعال است، چرا که دیگری در حین فرآیندی بنام “متیلاسیون”5 غیر فعال می شود.
اگر یکی از کروموزوم های X زن غیر فعال نشود، ماده ژنتیکی بسیار فراوانی خواهیم داشت که می تواند منجر به ایجاد پروتئین اضافی مضر شود.
 
تفاوت بزرگ:
بطور معمول، غیر فعالی کروموزوم X در زنان بطور اتفاقی رخ می دهد: نیمی از سلول ها در بدن زن یک کروموزوم X غیر فعال دارند، در حالی که در دیگر سلولها آن کروموزوم X دیگر غیر فعال است.
اگرچه زمانی که محققان در این پژوهش اخیر سلولهای 42 مادری که حداقل دو پسر هم سکس گرا داشتند را بررسی کردند، دریافتند که یک چهارم زنان در این گروه گونه متفاوتی را نمایش می دهند.
 
“بوکلانت” به Live Science”” می گوید: “هر سلول جداگانه که ما در این زنان بررسی کردیم یک کروموزوم X غیر فعال مشابه داشت. این بسیار غیر عادیست.”
متقابلا تنها 4 درصد مادرانی که پسر هم سکس گرا نداشتند وتنها 13 درصد از مادرانی که یک پسر هم سکس گرا داشتند، این عدم توازن حاد را نشان دادند.
 
بوکلا نت می گوید: “ما فکر می کنیم یک و یا تعداد بیشتری از ژن ها در کروموزوم X وجود دارند که بر گرایش جنسی پسران این مادران تاثیر گذاشته اند.”
 
سایر کروموزوم ها هم شامل می شوند:
“بوکلانت” همچنین پیش از این کل ژنوم انسانی مردانی که دو و یا بیشتر برادر هم سکس گرا دارند را مورد بررسی قرار داده است. محققان امتدادهای یکسان DNA بر روی سه کروموزوم 7، 8 و 10 یافتند، که در 60 درصد برادران هم سکس گرای مورد مطالعه مشترک بود.
 
مطالعه همچنین دریافت که مادران نقش غیر معمول بزرگی در گرایش جنسی پسرشان دارند: منطقه کروموزوم 10 تنها زمانی با هم سکس گرایی مرتبط می شود که از مادر به ارث رسیده باشد.
 
“بوکلانت” در مصاحبه تلفنی می گوید: “ما فکر می کنیم که اینگونه خواهد بود که مردان هم سکس گرایی وجود دارند که مردان هم سکس گرای کروموزوم X هستند، همچنین مردان هم سکس گرای کروموزوم 7، مردان هم سکس گرای کروموزوم 10 و یا در مواردی ترکیبی از اینها خواهند بود.”
 
“بوکلانت” فکر می کند اگرچه موانعی مانند رهبران مذهبی وجود دارد، اما نباید این نگرانی ها مانع دانشمندان شود تا سوالات اساسی مطرح کنند از جمله اینکه آیا هم سکس گرایی زمینه ای ژنتیکی دارد یا نه؟
 
او معتقد است زمانی که بتوانیم این تغییرات را در گرایش جنسی ایجاد کنیم، خصوصیات شخصیتی و فیزیکی دیگری همچون هوش یا توانایی موسیقیایی را هم می توانیم تغییر دهیم، که از نظر او دست یافتنیست؛ اما گذشته از اتفاق افتادن این مسائل یا نه، بنظر او این یک سوال پزشکی نیست؛ بلکه این تمام جامعه است که باید در این زمینه تصمیم بگیرد.
برگرفته از سایت آیریس
منابع:
 
 
‎ژنتیک مادر می تواند پسر همجنسگرا تولید کند!

بر اساس یک مطالعه جدید، چینش ژن های یک مادر می تواند بر گرایش جنسی پسرش تاثیر بگذارد.این تحقیق به اثبات یک دهه مناقشه بر سر احتمال ژنتیکی بودن همجنسگرایی کمک می کند.

X و Y:

کروموزوم ها ملکول های رشته مانند بزرگی هستند که یک دستور العمل ژنتیکی ارگانیسم را شامل می شوند. انسان 23 جفت کروموزوم دارد. کروموزوم X یکی از همان دو کروموزوم جنسیت در پستانداران است؛ و دیگری Y است. زنان دو کروموزوم X دارند و Y ندارند، در حالی که مردان یک کوروموزوم X و یک Y دارند.

اگرچه زنان دو کروموزوم X دارند اما یکی از آنها فعال است، چرا که دیگری در حین فرآیندی بنام “متیلاسیون”5 غیر فعال می شود.
اگر یکی از کروموزوم های X زن غیر فعال نشود، ماده ژنتیکی بسیار فراوانی خواهیم داشت که می تواند منجر به ایجاد پروتئین اضافی مضر شود.

تفاوت بزرگ:

 بطور معمول، غیر فعالی کروموزوم X در زنان بطور اتفاقی رخ می دهد: نیمی از سلول ها در بدن زن یک کروموزوم X غیر فعال دارند، در حالی که در دیگر سلولها آن کروموزوم X دیگر غیر فعال است.

اگرچه زمانی که محققان در این پژوهش اخیر سلولهای 42 مادری که حداقل دو پسر همجنسگرا داشتند را بررسی کردند، دریافتند که یک چهارم زنان در این گروه گونه متفاوتی را نمایش می دهند.

“بوکلانت” به Live Science”” می گوید: “هر سلول جداگانه که ما در این زنان بررسی کردیم یک کروموزوم X غیر فعال مشابه داشت. این بسیار غیر عادیست.”

متقابلا تنها 4 درصد مادرانی که پسر همجنسگرا نداشتند وتنها 13 درصد از مادرانی که یک پسر همجنسگرا داشتند، این عدم توازن حاد را نشان دادند.
بوکلت می گوید: “ما فکر می کنیم یک و یا تعداد بیشتری از ژن ها در کروموزوم X وجود دارند که بر گرایش جنسی پسران این مادران تاثیر گذاشته اند.”

سایر کروموزوم ها هم شامل می شوند:

“بوکلانت” همچنین پیش از این کل ژنوم انسانی مردانی که دو و یا بیشتر برادر همجنسگرا دارند را مورد بررسی قرار داده است. محققان امتدادهای یکسان DNA بر روی سه کروموزوم 7، 8 و 10 یافتند، که در 60 درصد برادران همجنسگرای مورد مطالعه مشترک بود.

مطالعه همچنین دریافت که مادران نقش غیر معمول بزرگی در گرایش جنسی پسرشان دارند: منطقه کروموزوم 10 تنها زمانی با همجنسگرایی مرتبط می شود که از مادر به ارث رسیده باشد.

“بوکلانت” در مصاحبه تلفنی می گوید: “ما فکر می کنیم که اینگونه خواهد بود که مردان همجنسگرایی وجود دارند که مردان همجنسگرای کروموزوم X هستند، همچنین مردان همجنسگرای کروموزوم 7، مردان همجنسگرای کروموزوم 10 و یا در مواردی ترکیبی از اینها خواهند بود.”

 “بوکلانت” فکر می کند اگرچه موانعی مانند رهبران مذهبی وجود دارد، اما نباید این نگرانی ها مانع دانشمندان شود تا سوالات اساسی مطرح کنند از جمله اینکه آیا همجنسگرایی زمینه ای ژنتیکی دارد یا نه؟

 او معتقد است زمانی که بتوانیم این تغییرات را در گرایش جنسی ایجاد کنیم، خصوصیات شخصیتی و فیزیکی دیگری همچون هوش یا توانایی موسیقیایی را هم می توانیم تغییر دهیم، که از نظر او دست یافتنیست؛ اما گذشته از اتفاق افتادن این مسائل یا نه، بنظر او این یک سوال پزشکی نیست؛ بلکه این تمام جامعه است که باید در این زمینه تصمیم بگیرد.

برگرفته از سایت آیریس

منابع:
http://www.genetics.ucla.edu/courses/hg19/

http://www.genetics.ucla.edu/courses/hg19/Bocklandt_et_al.pdf‎
 

 ·

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی