- ریچارد داوکینز: بخشی از پی نوشت کتاب "گیتی از هیچ" لارنس کراوس

"شاید از نظریه ی کوانتوم سر در نیاوریم، ولی نظریه ای که جهان واقعی را تا ده رقم اعشار پیش بینی می کند بنا به هیچ عقل سلیمی نمی تواند اشتباه باشد. فلسفه بافی نه تنها رقم اعشاری ندارد، که حتی از کوچک ترین ارتباطی با جهان واقعی بی بهره است.

 

اگر از باورمندان بپرسید که چرا باور دارند، شاید به مشتی فلسفه باف فرهیخته بربخورید که از آفریننده به عنوان »دلیل هر بودنی« یا »استعاره ای برای همدمی شخصی« یا گریزی دیگر سخن بگویند. ولی بیش تر باورمندان، با صداقت و آسیب پذیری بیش تر، به نسخه ای از استدلال طراحی یا علت نخستین دست می یازند.

 

فیلسوفانی در اندازه های دیوید هیوم نیازی نداشتند تا از صندلی راحتی خود برخیزند تا سستی مرگبار همه ی چنین استدلال هایی را نشان دهند: آنان خاستگاه آفریننده را مصادره به مطلوب می کردند. اما تا هنگام چارلز داروین، در عرشه ی رزمناو بیگل در جهان واقعی، زمان برد تا جایگزینی به وضوح ساده و نه مصادره کننده به مطلوب برای طراحی پیدا شود، البته در رشته ی زیست شناسی.

 

زیست شناسی همواره شکارگاه دوست داشتنی فلسفه بافان طبیعت گرا بود، تا بدان هنگام که داروین نه از روی عمد، به شکار آنان پرداخت. آنان به مرغزارهای بلندمرتبه ی فیزیک و خاستگاه های گیتی گریختند و دیدند که ای دل غافل لارنس کراوس و پیشینیانش به انتظارشان نشسته اند."

 

 ریچارد داوکینز

بخشی از پی نوشت کتاب "گیتی از هیچ" لارنس کراوس - انتشارات مازیار