اگر به تئوری(هجویات) ادیان ابراهیمی معتقد باشیم که آدم و حوا اولین آدمها بودند سئوالی که پیش میاد اینست:جمعیت دنیا چگونه تکثیر پیدا کرد؟

از دیدگاه ادیان ابراهیمی، (اسلام، مسیحیت و یهودیت) آدم و حوا نخستین انسان های آفریده شده هستند. تعداد فرزندانی که برای این زوج عنوان شده، تا هزار تَن هم می رسد. (روایت شیخ صدوق تاریخ انبیاء تألیف حسین عمادزاده، جلد اول، صفحه ی ١١٨).

 

 «محمد جریر طبری» در تاریخ «امم و المولک» جلد اول صفحه ی ١٤٥، تعداد فرزندان آدم و حوا را بنابر بر احادیث مختلف در جایی ٢٩، در جایی ٤٠ و در جای دیگری ١٢٠ تَن عنوان نموده است.

 

 در متن عهد عتیق نام همه ی فرزندان آدم و حوا نیامده است اما از میان روایت های گوناگون می توان نام نه تَن را شناسایی کرد که بعنوان فرزندان آدم و حوا شناخته می شوند. اما در مورد تکثیر گونه ی انسان از دیدگاه مذهب، دین شناسان سه نوع رهیافت مطرح نموده اند. رهیافت نخست اینکه خداوند به همراه هر فرزند متولد شده از آدم و حوا فرشته یا جنی را خلق می نمود، که شوهر یا زن فرزندان آدم و حوا شده و ایشان را صاحب فرزند می نمود و سپس در نسل دوم عموزاده ها اجازه یافتند که با یکدیگر ازدواج کنند. (حیات القلوب علامه مجلسی، جلد اول صفحه ی ١٩٦).

 

 راه حل دیگری که دین شناسان برای حل این تناقض ارائه داده اند اینست که آدم و حوا پدر و مادر بشر فعلی هستند و انواع دیگری از انسان قبل از ایشان میزیسته اند که فرزندان آدم و حوا با آنها ازدواج می نموده اند که روشن است این پاسخ با متن کتب مقدس سازگار نبوده و به لحاظ علمی نیز ازدواج بین گونه های متفاوت جانوری منجر به «فرزند آوری زایا» نمی شود. راه سومی که برای حل این معضل ارائه شده و از طرف برخی از دین شناسان از جمله علامه طباطبایی نیز پذیرفته شده است، اینکه بنابر ضرورت الهی ازدواجی که بین فرزندان آدم و حوا (از دواج بین خواهر و برادر با یکدیگر) صورت می گرفته در آن زمان حکم «زنای با محارم» را نداشته است و تنها پس از رسیدن تعداد بشر به اندازه ی کافی ازدواج با محارم مصداق زناکاری و حرام شمرده شده است. به عبارت دیگر در ابتدای خلقت هر فرد حق داشته است با دیگری بدون در نظر گرفتن رابطه ی خویشاوندی ازدواج نماید!

به نقل از صفحه : کانون آتئیستها و آگنوستیکهای ایران