ویروس خدا-۱۴

چگونه دین های کوچک بقا می یابند

وقتی دینی به وضوح در وضعیتی نامساعد قرار می گیرد، به شکلی جهش پیدا می کند که برای دین های چیره خطری محسوب نشود. همانطوری که یک ویروس می تواند در بدن شما تولید پاسخی ایمنی زا نماید، دینی خارجی نیز می تواند باعث بروز پاسخی قدرتمند و بنیادگرایانه شود که برای ادیان ضعیف تر کشنده خواهد بود. بنابر این ادیان ضعیف تر با جهش و در آمدن به صورت پدیده ای خوش خیم تر و یا پدیده ای که کمتر تهدید کننده به نظر برسد، قادر به ادامه ی بقا خواهند شد. مثلا یهودیت در اروپا برای قرن های متمادی با چنین انطباق و سازگاری دوام آورد. از زمانی که کلیسای کاتولیک رباخواری و انواع دیگر دریافت بهره را ممنوع اعلام کرد، جامعه یهودی شروع به ارائه این خدمات به مسیحیان نمود. مثال دیگر مذهب مورمونیسم در ایالات متحده است. مورمون ها پس از مواجه شدن با واکنش هایی جدی و حتی خشونت آمیز از سمت بقیه ادیان در نیویورک، میسوری و ایلینویز، از قرائت های تند و زهردار خود از دین، پا پس کشیدند. پس از آن بود که مورمونیسمِ عقب نشسته و متمرکز در یوتا، به مراتب صلح طلب تر و مسکوت تر شد. 

گذشته از اینکه ویروس یک دین کوچک ممکن است تا چه حد خوش خیم به نظر برسد، همواره ممکن است هدف خشونت ورزی ادیان دیگر قرار گیرد. آزار و کشتار همگانی، تفتیش عقاید و تبعید یهودیان از اسپانیا در سال ۱۴۹۲، هولوکاست، تهدید های فعلی علیه یهودیان در خاورمیانه، همه و همه مثال هایی متداوم از این پدیده می باشند. مثال دیگر در این زمینه پیگرد و نسل کشی هوگونات های فرانسه (پروتستان های فرانسوی) بخصوص کشتار همگانی ایشان در روز بارتولوموف مقدس در سال ۱۵۷۲ است که در طی آن ۱۱۰۰۰۰ نفر هوگونات به قتل رسیدند. علی رغم معاهدات صلح و فراخوان هایی چند برای دعوت به همزیستی مسالمت آمیز (بین پروتستان ها و کاتولیک ها در فرانسه) از سوی هر دو سمت درگیر، چنین آزار و اذیتی برای مدت ۳۰ سال در این کشور توسط شاه و کلیسای کاتولیک ادامه یافت.