۱۳۹۳ فروردین ۲۴, یکشنبه

 
یکی از ارزشمندترين
سخنرانی ها برای بشريت:چارلی چاپلین

توسط يكی از برجسته ترين انسانها: چارلی چاپلين


در فيلم The great Dictator دیکتاتور بزرگ



************************



"من متاسفم، اما نمی‌خواهم امپراتور شوم. كار من نيست. من نمی‌خواهم به كسي دستور دهم يا جايی را فتح كنم.
من دوست دارم به همه كمك كنم، اگر امكانی باشد يهودی، بی‌دين، سياه، سفيد. ما همه می‌خواهيم به همديگر كمك كنيم، نوع بشر چنين است.
.
ما همه مي‌خواهيم در شادی يكديگر زندگی كنيم، نه در رنج وبدبختی يكديگر، ما نمي‌خواهيم از يكديگر متنفر باشيم و همديگر را تحقير كنيم، در اين دنيا اتاقی برای همه يافت مي‌شود و زمين نيك غنی است و مي‌تواند برای همه غذا فراهم كند. شيوه زندگی مي‌تواند آزاد و زيبا باشد.
.
اما ما راه را گم كرده‌ايم
حرص و آز روح بشر را مسموم كرده، دنيا را پر از تنفر كرده، ما را در بدبختي و خون غوطه‌ور كرده است. ما سرعت را بالا برده؛ ولی خودمان را محبوس كرده‌ايم. ماشين‌آلات با توليد انبوه ما را نيازمند كرده است. دانش ما را بدگمان كرده، هوشمان سخت و نامهربان گشته است. ما بسی فكر مي‌كنيم و بسيار كم‌احساس.
.
بيش از ماشين‌آلات، ما محتاج انسانيت هستيم. بيش از هوش محتاج مهربانی و ملايمت. بدون اين كيفيات، زندگی خشن مي‌شود و همه چيز از دست می‌رود. هواپيما و راديو ما را به هم نزديك كرده است. طبيعت اصلی اين اختراعات برای نيكی بشريت فرياد مي‌زند، برای برادری جهانی برای يگانگی همه ما فرياد می‌زند. حتی اكنون صدای من به گوش ميليون‌ها نفر در جهان مي‌رسد، ميليون‌ها مرد، زن و كودك نااميد، قربانيان سيستمی كه باعث مي‌شود بشر شكنجه كند و مردم بی‌گناه را به زندان بيندازند.
به كسانی كه صدای مرا می‌شوند، می‌گويم «نااميد نشويد».


 رنجی كه اكنون در بين ماست گذر حرص آدمی است، تلخی بشری است كه راه پيشرفت انسان او را می‌ترساند. نفرت آدمی مي‌گذرد و ديكتاتورها مي‌ميرند و قدرتی كه از مردم می‌گيرند به مردم باز خواهد گشت و تا زمانی كه انسان‌ها می‌ميرند، آزادی نابود نخواهد شد.

سربازان: خود را به دست ددمنشان نسپاريد، انسان‌هايی كه شما را تحقير مي‌كنند، در بند می‌كشانندتان، كسانی كه زندگی شما را كنترل مي‌كنند، به شما می‌گويند كه چكار كنيد، چه بنوشيد، چگونه بينديشيد و چگونه احساس كنيد. كسانی كه شما را شرطی مي‌كنند، رژيم غذايی می‌دهند با شما مانند گاو رفتار مي‌كنند و از شما به‌عنوان گلوله توپ استفاده می‌كنند. خود را به دست انسان‌های غيرطبيعی نسپاريد، مردان ماشينی با ذهن ماشينی و قلب ماشينی! شما ماشين نيستيد! شما گاو نيستيد! شما انسانيد!
شما عشق به انسان در قلب خود داريد.


 شما نفرت نمی‌ورزيد؛ تنها بی‌عشقان متنفرند، بي‌عشق و غيرطبيعی. سربازان: براي بردگی مبارزه نكنيد! برای آزادی بجنگيد! در فصل هفدهم سنت لوك نوشته شده «قلمروی خداوند در ميان انسان‌هاست» نه يك انسان و نه گروهی از انسان‌ها، بلكه همه انسان‌ها، در شما، شما مردمی كه قدرت داريد؛ قدرتی كه ماشين بسازيد؛ قدرتی كه شادی پديد آوريد. شما مردمی كه قدرت داريد تا زندگی را آزاد و زيبا كنيد تا اين زندگی را پر از حادثه كنيد.سپس به نام دموكراسی، اجازه دهيد آن قدرت را استفاده كنيم! متحد شويم.
.
يگانه! براي يك دنيای جديد مبارزه كنيم، دنيای آراسته‌ای كه به همه انسان‌ها اجازه مي‌دهد كار كنند كه به شما آينده و امنيت دوره سالمندی مي‌دهد. با وعده اين چيزها، دژخيمان به قدرت می‌رسند؛ ولی آنها دروغ مي‌گويند. آنها به وعده‌های خود عمل نمي‌كنند و هرگز نخواهند كرد.
.
ديكتاتورها خود را آزاد می‌كنند؛ ولی مردم را برده می‌كنند. اكنون، مبارزه كنيم برای رسيدن به آن وعده‌ها! مبارزه كنيم برای آزاد كردن دنيا، براي از بين بردن موانع، برای دور كردن حرص و آز، نفرت و ناشكيبای، مبارزه كنيم براي جهان منطقی، جهاني كه علم و پيشرفت به شادی انسان می‌انجامد.


 سربازان؛ بيائيد به نام دموكراسی متحد شويم."


 ترجمه از :‌ محمد حسين يوسفی

0 نظر:

ارسال یک نظر

اشتراک در نظرات پیام [Atom]

<< صفحهٔ اصلی