دخیل بستن یا قلاده بندگی!؟

زنگ آخر بود. دینی داشتیم کنار دستی ام مدام خمیازه می کشید. بچه ها نگاهشان به ساعت بود که کی زنگ می خورد...اما مگر زمان می گذشت؟! معلم دینی از معجزات می گفت از بسیار بسیار آدم هایی که به قول او به ضریح امام زاده دخیل شدند و شفا گرفتند... دستم را بالا کردم گفتم : آقا معلم.... اگر این حرم ها و امامزاده ها شفا می دهند پس چرا وقتی روحانیون مریض می شوند خودشان به این مکان ها دخیل نمی شوند ؟ چرا همه شان یک راست به پزشک می روند ؟ آیا آنها چیزی می دانند که مردم عوام نمی دانند ؟ چرا وقتی آیه الله بروجردی مریض شد برایش پزشک فرانسوی آوردند ؟ چرا آیه الله میلانی پزشک هلندی داشت ؟ چرا برای آیه الله خمینی یک تیم پزشک آلمانی مامور شده بودند ؟ چرا آیه الله سیستانی برای مداوا به لندن می روند ؟ آقا معلم یه سوال دیگه هم دارم این امام ها که می گویید قدرت ماورایی دارند ، چطور نتوانستند از این قدرت برای خودشان... ززززززززززززززززززززززززززززززییییییییییییییییینننننننگگگگگگ (زنگ مدرسه خورد) معلم گفت دخترم با من بیا دفتر مدرسه اونجا مدیر میدونه با تو چیکار کنه و به همه سوالات جواب میده..... مترسک را دار زدند ، به جرم دوستی با پرنده! که مبادا تاراج مزرعه را به بوسه ای فروخته باشد !

9 فوریه 2013

آیا اسلام در اصل یک نسخه از مسیحیت است؟

مصاحبه با کارل هاینتس اولیگ، درباره‌ی آغاز اسلام

- مترجم: ب. بی نیاز (داریوش)

• کارل هاینتس اولیگ به آن دسته از پژوهشگران و دین‌شناسان تعلق دارد که طی تحقیقات طولانی خود به این نتیجه رسیده‌اند که اسلام از درون یک جنبش مسیحی ایرانی - سوری سر برآورده است. سرچشمه‌ی این جنبش مسیحی‌ِ ایرانی - سوری در خراسان بزرگ ( مرو) و سوریه یا به طور کلی در ایران ساسانی بوده است ...
 

اخبار روز: www.akhbar-rooz.com
پنج‌شنبه ۱۲ بهمن ۱٣۹۱ - ٣۱ ژانويه ۲۰۱٣

در سالهای گذشته اسلام‌شناسان، زبان‌شناسان و مورخان بر آن شدند تا تاریخ اسلام را از دیدگاه تاریخی- انتقادی مورد بررسی قرار بدهند. پروفسور کارل هاینتس اولیگ از دانشگاه زارلند به این دسته از پژوهشگران تعلق دارد. این دین‌شناس در یک مصاحبه‌ی دو بخشی درباره‌ی نتایج پژوهش‌هایش که تصویر کاملاً نوینی از آغاز اسلامی می‌دهد، سخن می‌گوید.

مصاحبه‌کننده: آلفرد هاکنزبرگرمصاحبه‌شونده: کارل هاینتس اولیگ

بخش اول

یکی از کتاب‌هاتان درباره‌ی تاریخ صدر اسلام عنوان‌ِ «آغاز ناروشن» را دارد. امروزه ما هر دانشنامه‌ای که باز می‌کنیم به تفصیل در مورد آغاز اسلام سخن گفته، پس چه چیزی در مورد پیدایش اسلام ناروشن است؟

پیش‌ترها ایگناز گلدزیهر، یکی از «پدران» اسلام‌شناسی، در سخنرانیای در سال 1900 در دانشگاه سوربون گفت که آغاز اسلام بسیار ناروشن است. در حقیقت خود قرآن هیچ اطلاعی درباره‌ی زندگی محمد به ما نمی‌دهد. فقط چهار بار مفهوم «محمد» در قرآن آمده است، و فقط در یک جا با یقین می‌توان گفت که سخن از یک پیامبر عرب است، که احتمالاً به آیاتی متعلق است که بعدها به قرآن افزوده شده است. مفهوم «مکه» فقط یک بار، آنهم بدون هیچ ارتباطی، آمده است. مفهوم‌‌ِ مدینه («شهر») سه بار در قرآن آمده که معلوم نیست آیا منظور فقط «شهر» به معنی کلی‌ست یا منظور مدینه‌[«شهر پیامبر»] است. همچنین در قرآن هیچ اشاره‌ای به شبه‌جزیره‌ی عربستان نشده است. بدین ترتیب همه‌ی «اطلاعات» درباره‌ی آغاز اسلام از احادیث برگرفته شده‌اند، مانند «زندگینامه‌»‌هایی [سیره محمد] که در قرون 9 و 10 میلادی نوشته شده‌اند. یکی از این متون که تاریخ‌نگاری اسلامی از آن سرچشمه‌ می‌گیرد، «تاریخ طبری» است که در قرن 10 میلادی تحریر شده است. بدین ترتیب برای دو قرن نخست «اسلام»، متون همزمان و معاصری که بتوان بدانها اتکا کرد، وجود ندارند.

پس، تاریخ اسلام 150 تا 200 سال بعد از مرگ پیامبر محمد (632 میلادی) نوشته شده است. چرا این قدر دیر تاریخ اسلام نوشته شد؟

احتمالاً زمانی نوشتن‌ِ زندگینامه برای محمد و دیگر روندهای تاریخ اسلام ضرورت یافت که تصورات درباره‌ی آغاز این دین در حال شکل‌گیری بود؛ این پروسه، آرام آرام، پس از نیمه‌ی دوم قرن هشتم میلادی آغاز گردید که سرانجام طی این پروسه، دین اسلام به عنوان یک دین مستقل امپراتوری عرب تکوین یافت. همانگونه که تورات، آغاز دین یهوه را به زمان موسی به عقب می‌کشاند، در این جا نیز سرانجام یک اسطوره‌ی آغازین عظیم و منسجم در ارتباط با محمد ساخته شد.

آیا پس از صد یا دویست سال می‌توان وقایع را درست و دقیق بازنویسی کرد؟ آیا بدین ترتیب، ادبیات اسلامی‌ِ قرون 9 و 10 میلادی مجموعه‌ای از نیمه‌حقایق نیستند که می‌بایستی از منظر علمی حتی به منزله‌ی جعل قلمداد کرد؟

این طرح‌ِ دینی را به منزله‌ی جعل دیدن، - همینطور برای کتاب‌های موسی یا داستان رومولوس رموس- اشتباه است، زیرا در اینجا بحث نه بر تاریخ‌نویسی بلکه نوع ادبی ویژه‌ای است. کلاً اسطوره‌های دینی- سیاسی، تاریخ‌نویسی نیستند و نمی‌خواهند که چنین باشند.

ولی آیا دقیقاً همین «اسطوره‌های دینی- سیاسی» نیستند که امروزه برای بسیاری از مسلمانان واقعیت محسوب می‌شوند؟ حتا در ادبیات تخصصی درباره‌ی تاریخ اسلام این قرائت سنتی مورد پرسش قرار نمی‌گیرد.

اسطوره‌های موسس یا آغازین، این کارکرد را دارند که می‌خواهند با اتکاء به سنن داستانی رایج یک هویت معین بوجود بیاورند. طبعاً در جوامع غیرانتقادی [بدون پروسه‌ی روشنگری/مترجم] این اسطوره‌ها به منزله‌ی واقعیت برداشت می‌شوند. ولی مستقل از همه‌ی اینها، تفکر تاریخی- انتقادی به دنبال مسیرهای واقعی است. همین روش در اسلام‌شناسی نیز آغاز شده، هر چند که خیلی دیر. به این ترتیب، مثلاً پاتریسیا کرون، اسلام‌شناس آمریکایی این تز را نمایندگی می‌کند که نباید آغاز و خاستگاه‌ِ اسلام را در شبه جزیره‌ی عربستان جستجو کرد. ولی با این وجود، از نظر او محمد یک شخصیت تاریخی بوده است، و شگفت‌انگیز این جاست که این را نه بر اساس متون اسلامی بلکه متون مسیحی تشخیص داده است! ولی در رابطه‌ی با متون مسیحی باید گفت که ذکر نام محمد، اضافاتی هستند که بعدها توسط رونویس‌گرها [کاتبان] که چیزی درباره‌ی او نمی‌دانستند، وارد این متون قدیمی شده‌اند.

احادیث، زندگینامه‌ها و کلمات قصار محمد چه نقشی ایفا می‌کنند؟ آنها نیز بیش از یک قرن به طور شفاهی دهان به دهان انتقال می‌یافتند، سرانجام جمع‌آوری و نوشته شدند. این زنجیره‌ی روایات تا چه اندازه مطمئن هستند؟

احادیث و جمع‌آوری آن در قرن 9 میلادی یک ضرورت بود، زیرا مسایل و مشکلات جدیدی ظاهر شدند که قرآن درباره‌ی آنها هیچ اشاره‌ای نکرده بود. از طریق همین احادیث توانستند با ارجاع و اتکاء به محمد به یک سلسله پرسش‌های حقوقی جدید، مسایل‌ِ جماعت‌های دینی و غیره را پاسخ بگویند. این احادیث از قرن نوزدهم [توسط خاورشناسان] به منزله‌ی نوشتارهای افسانه‌ای ارزیابی شده‌اند. این زنجیره‌ی حدیث‌ها که به منزله‌ی روایت از زمان محمد بیان می‌شدند، به تدریج خود به مرجع تبدیل شدند. ولی از سوی دیگر باید گفت که هدف‌ِ این احادیث در مرتبه‌ی نخست، مشروعیت کلامی بوده و نه ارایه‌ی اطلاعات تاریخی.

ولی در واقعیت، اینها هم مانند اسطوره‌های بنیادگذاری اسلام، طور دیگری‌ برداشت می‌شوند؛ یعنی احادیث به منزله‌ی اطلاعات تاریخی درک شده‌اند. در بعضی از کشورهای مسلمان همین احادیث، پایه‌ی حقوقی را تشکیل می‌دهد. آیا آنها را می‌توان به عنوان پایه‌ی احکام حقوقی قرار داد؟

احادیث در کنار منابع دیگر مانند قرآن، حقوق عرفی یا احکام قاضی، مبنای حقوقی هستند. این که آیا به منزله‌ی مبنای حقوقی «بدرد می‌خورند»، اطلاع ندارم. اگر هم این احادیث، اطلاعات تاریخی عرضه می‌کنند اساساً برای این بوده که بگویند در آن شرایط چگونه با این یا آن مسئله برخورد می‌شده، نه این که محمد چه حرفهایی زده است.

شما در سه سال اخیر دو کتاب درباره‌ی آخرین پژوهش‌ها درباره‌ی تاریخ پیدایش اسلام منتشر کرده‌اید. بنا بر تز شما، اسلام در آغاز، یک دین مستقل و قائم‌ به ذات نبوده است. شما و همکارانتان چه مدارکی در این باره پیدا کرده‌اید؟

این مدارک از ادبیات مسیحی‌ِ تحت‌ِ حاکمیت‌‌ِ عرب‌ها در سده‌های 7 و 8 میلادی، ضرب‌ِ سکه‌ها حاکمان عرب، سنگ‌نبشته‌ها، مثلاً قبه‌الصخره [Felsendom] در اورشلیم بدست آمده‌اند. این‌ مدارک نشان می‌دهند که حاکمان نوین از یک مسیحیت سوری- ایرانی برخوردار بودند که به تصمیمات شورای نیقیه یعنی به اعتقادنامه‌ی نیقیه باور نداشتند. مسیح برای آنها فرستاده، پیامبر و عبدالله بوده ولی پسر جسمانی خدا نبوده، در ضمن به وحدانیت ناب خدا یعنی بدون «اضافات» [انکار تثلیث] معتقد بودند. به همین دلیل، پدر کلیسا، یوحنای دمشقی [مرگ حدود 750 میلادی] آنها را جزو مرتدان مسیحی طبقه‌بندی می‌کند، زیرا درک آنها از مسیحیت منطبق بر درک یونانی از مسیحیت نبوده است. تا پیش از قرن 9 میلادی هنوز هیچ حرفی از یک دین مستقل عرب‌ها یعنی اسلام در میان نبوده است.

یعنی اسلام تازه بعدها به یک دین مستقل تبدیل گردید؟

این نوع فرمولبندی این احساس را برمی‌انگیزد که گویا تعدادی انسان در یک اقدام آگاهانه یا خودسرانه دست به چنین کاری زده‌اند. معمولاً شکل‌گیری ادیان این گونه است که تصورات سنتی دینی در محیط جدید به گونه‌ای دیگر تأویل و تفسیر شده و از نو سامان داده می‌شود

آیا مناسبات سیاسی آن روزگاران نقش تعیین‌کننده‌ای در خصوص تکامل اسلام به یک دین مستقل ایفا نکرده است؟

اسلام در سده‌ی 9 میلادی به دین دولتی امپراتوری عرب تبدیل شد؛ این امپراتوری توانست با اتکاء به این دین، مبنای معنوی‌ِ حاکمیت و اعتبار «جهانی» خود را پایه‌ریزی کند.

منظورتان این است که برای امپراتوری بزرگ عرب یک دین نوین ضرورت داشت تا بتواند خود را به منزله‌ی جهانی نوین از مابقی جهان متمایز سازد؟آیا یک امپراتوری نیازمند یک منبع معنوی است؟ دین و پیامی که بایستی توسعه یابد؟

به نظر می‌رسد که در مناسبات با امپراتوری بیزانس یک توضیح قانع‌کننده باشد.

چرا در پژوهش‌های تاکنونی درباره ی این عوامل و مناسبات فکر نشده است و اکثر پژوهشگران نقطه‌ی آغاز خود را روی خدشه‌ناپذیری تاریخ [سنتی] اسلامی قرار داده‌اند؟ چرا پژوهشگران، مانند مسیحیت با اسلام انتقادی برخورد نمی‌کنند؟

در علم کلام‌ِ اسلامی طرح چنین پرسش‌هایی جایز نیست. اسلام، تاکنون روشنگری را تجربه نکرده است. اسلام‌شناسی غربی هم هنوز به موضوعات زبان‌شناختی مشغول است، البته بدون آن که از متدلوژی علمی- انتقادی در علوم انسانی بهره‌ جوید. همچنین باید گفت که تا کنون محیط فرهنگی خاور نزدیک از منظر دین‌شناختی و علم‌ِ کلام مسیحی مورد بررسی قرار نگرفته است، به همین دلیل ریشه‌ها و دستمایه‌هایی که از این سنن مسیحی برگرفته شده‌اند، تشخیص داده نشده‌اند. با وجود این، در جهان اسلام‌شناسانی وجود دارند که مقالات و رسالات انتقادی مهمی منتشر کرده‌اند و توانستند چشم‌انداز‌های نوینی را باز کنند.. از آن جا که علیه این منابع و مدارک تاریخی بدست آمده هیچ استدلالی وجود ندارد، درک سنتی از اسلام دوامی نخواهد داشت.

پژوهش‌های غیرانتقادی چه خطاهایی کرده است، به عبارت دقیق‌تر این پژوهشگران چه نکردند؟

ظاهراً فراموش شده که روند‌های تاریخی فقط زمانی قابل توصیف هستند که از منظر انتقادی- تاریخی با اتکاء به منابع معاصر (وقت) مورد تأیید قرار بگیرند. دوران‌های تاریخی‌ای وجود دارند که تقریباً هیچ مدرکی به جا نگذاشته‌اند. این برای مراحل شکل‌گیری بسیاری از ادیان صدق می‌کند، مثلاً بودیسم، زرتشت، دین یهودی و همچنین در مسیحیت پرسش‌های فراوانی در باره‌ی مسیح هنوز پاسخ داده نشده‌اند. جزئیات درباره‌ی آغاز اسلام بسیار بعدتر از قدرت‌گیری عرب‌ها در ادبیات سنتی [احادیث] وارد شده‌اند؛ عجیب هم نیست اگر طی این نگارش‌ها، سنن تاریخ‌نویسی هم با آن تلفیق شده باشد. ولی اگر بخواهیم کلاً به احادیث بنگریم، آنها آغاز اسلام را مستند سازی نمی‌کنند، بلکه تفکر حاکم در سده‌های 9 و 10 میلادی را بازتاب می‌دهند. اسلام‌شناسی غربی همه‌ی امکانات ارزیابی‌ِ انتقادی را داشته است، ولی به اندازه‌ی کافی از آن بهره نبرد. بخش دوم

برای مسلمانان، قرآن، زندگی محمد و سلوک او حقایق خدشه‌ناپذیرند. آیا واقعاً فقط یک قرآن وجود داشته و محمد واقعاً آن گونه زندگی کرده که تاریخ‌نگاری اسلامی گفته است؟ بخش دوم مصاحبه حول این پرسش‌هاست.

رودی پارت، یکی از اسلام‌شناسان و زبان‌شناسان، یک بار گفت که در اصالت قرآن نمی‌توان شک کرد، آیا شما هم عقیده را دارید؟

از نظر رودی پارت تمام جملات قرآن از اصالت برخوردارند، یعنی متعلق به محمد هستند. این تز متکی به هیچ منبعی نیست، فقط یک ادعای محض است. او، مانند بسیاری دیگر، همچنین بر این عقیده است که جمع‌آوری اظهارات محمد در زمان خلیفه‌ی سوم، عثمان، صورت گرفته است، یعنی کمتر از بیست سال پس از مرگ پیامبر.

یعنی درست نیست که بگوئیم تنها یک نسخه از قرآن وجود دارد؟ چه دلایلی در این رابطه وجود دارد؟

تکه‌های بدست آمده از دست‌نوشته‌های قرآن یعنی قدیمی‌ترین نسخه‌هایی که از نیمه‌ی دوم قرن 8 میلادی بدست ما رسیده تصویر کاملاً دیگری را نشان می‌دهند: هم ترتیب سوره‌ها فرق می‌کند و هم در آنها متونی وجود دارند که در نسخه‌های کنونی قرآن موجود نیست. قرآن هنوز در حال شکل‌گیری بود، و اولین نسخه‌ی کامل آن مربوط به سال 870 میلادی می‌باشد. به ویژه باید خاطر نشان کرد که قدیمی‌ترین دست‌نوشته‌ها به خط ناقص نوشته شده بودند: این دست‌نوشته‌ها مانند دیگر نوشته‌های زبان سامی فاقد حروف صداردار هستند. در رسم‌الخط عربی حروف بی‌صدا دارای چند معنی می‌باشند. در عربی امروز معنی این حروف با نقطه‌گذاری مشخص می‌شود: این حروف بی‌صدا بین یک تا سه نقطه می‌گیرند و تازه با نقطه‌گذاری است که می‌توان معنی دقیق آنها را مشخص کرد. ولی در دست‌نوشته‌های قدیم قرآن، این حروف بی‌صدا نقطه‌گذاری نشده بودند. بدین ترتیب هر حرف بدون نقطه‌گذاری می‌تواند دو تا پنچ حرف را نمایندگی کند، به عبارتی این متون بدون توضیح و تفسیر قابل خواندن نیستند. به همین دلیل بالاخره در پایان قرن 9 میلادی قرآن به شکل کامل امروزی‌اش یعنی با نقطه‌گذاری تکمیل شد. طبعاً طی این بازنویسی‌ها خطاهای تأویلی صورت گرفته است.

اگر اشتباه نکنم، منظور شما از «خطاهای تأویلی» برمی‌گردد به کارهای کریستف لوکسنبرگ. او قرآن را با اتکاء به زبان سُریانی – آرامی که در زمان پیامبر زبان همگانی بوده بازخوانی کرده و توانسته بسیاری از بخش‌های قرآن را که مبهم و نامفهوم بوده کشف رمز کند.

کریستف لوکسنبرگ اثبات کرده که قرآن در یک محیط زبانی آرامی- عربی نوشته شده بود، و بندهای زیادی از قرآن فقط زمانی معنی پیدا می‌کنند که ما آن متون را آرامی - سریانی که به خط عربی نوشته شده‌اند بخوانیم. در یک پژوهش نوین همچنین او با خطاهای نسّاخان (رونویس‌برداران) نشان داده است که کاتبان قرآن از روی متون سُریانی رونویسی می‌کردند. به عبارتی، قرآن از یک پیشینه‌ی سُریانی – آرامی و بدین ترتیب مسیحی برخوردار بوده است. این کشف با سکه‌های یافت‌شده‌ی عربها مطابقت دارد. این سکه‌ها نشان می‌دهند که سرچشمه‌ی جنبش قرآنی در شرق‌ِ بین‌النهرین (میان‌رودان) یا دقیق‌تر گفته شود در یک محیط ایرانی- سوری بوده است.

چرا این قدر دیر یک برخورد انتقادی با تاریخ اسلامی صورت می‌گیرد؟ حتماً استثناهایی وجود داشته‌اند. آیا آنها از سوی «جامعه‌ی علمی» نادیده گرفته شده‌اند؟

از سده‌ی نوزدهم، اسلام‌شناسی اروپایی به ویژه اسلام‌شناسی در آلمان که عمدتاً توسط دانشمندان یهودی پیش برده می‌شده، خدمات عظیمی ارایه داده است. در دوره‌ی نازی‌ها این پروسه قطع شد. قصد ما این است که دوباره آن سنت‌ِ علمی را ادامه بدهیم، ولی تلاش می‌شود که طیف پژوهش را از طریق همکاری شاخه‌های گوناگون علمی یعنی سامی‌شناسان، هندو-ژرمن‌ ‌شناسان، متکلمین، دین‌شناسان، سکه‌شناسان یا - برای اسپانیا- اسپانی‌شناسان عمیق‌تر سازیم. فقط از این طریق است که می‌توان شرایط پیچیده‌ی پیدایش اسلام را به گونه‌ای علمی توضیح داد. در این جا هدف این است، که یک نسخه‌ی انتقادی از قرآن را کمک دست‌نوشته‌های قدیمی جمع‌آوری کنیم - چیزی که در انجیل‌شناسی نیز صورت گرفته- تا بدین ترتیب تفسر قرآن دیگر فقط محدود به قرآن قاهره که در سال 1925 چاپ گردید، نباشد. زیرا همواره ادعا می‌شود، البته به اشتباه، که قرآن قاهره همان قرآنی است که عثمان جمع‌آوری کرده است. هیچ دینی از آسمان نازل نشده است

شما تلاش کرده‌اید با نگاهی انتقادی - تاریخی به شخصیت محمد پیامبر بپردازید. آیا واقعاً چنین شخصیتی در تاریخ وجود داشته است؟

آنچه که قابل اثبات است این است که اولین سکه‌های ضرب شده با شعار «محمت» در شرق بین‌النهرین (میان‌رودان) مربوط به سال 660 میلادی یافت شده است و سپس به غرب (سوریه) راه پیدا کرده و در آنجا به دو زبان ضرب شده‌اند. در وسط این سکه‌ها «محمت» نوشته شده و در کناره‌ی آنها به زبان عربی «محمد» نقش بسته بود. این سکه‌ها حامل یک شمایل‌نگاری مسیحی هستند، مثلاً همواره با علامت صلیب تزئین شده بودند، یعنی مفهوم «محمد» آشکارا به عنوان یک لقب یا عنوان افتخاری برای مسیح درک می‌شده؛ «محمد» یعنی ستایش‌شده، یا کسی که باید ستایش شود. این منطبق است با سنگ‌نبشته‌های قبه‌الصخره، جایی که لقب یا عنوان محمد به مسیح، عیسی، پسر مریم و بنده‌ی خدا (عبدالله) داده شده است. همچنین یوحنای دمشقی در جدل‌های خود علیه این درک از مسیحیت، آنها را مرتد می‌خواند.

پس بنا بر توضیحات شما این نتیجه باقی می‌ماند که اساساً محمد به عنوان یک شخصیت تاریخی که ما امروز می‌شناسیم وجود نداشته است، بلکه او در سده‌های 9 و 10 میلادی به شخصیتی که امروز هست تبدیل شد؟

شاید هم در آغاز جنبش قرآنی [در جایی] موعظه‌گری با چنین نامی وجود داشته باشد، که از البته از لحاظ تاریخی هنوز اثبات نشده است. ولی طبق سکه‌هایی که عرب‌های آن زمان به جا گذاشتند یا طبق سنگ‌نبشته‌های قبه‌الصخره باید پذیرفت که مفهوم «محمد» یعنی ستایش شده، اساساً یک لقب افتخاری برای مسیح بوده است.

در مقدمه‌ی کتاب‌تان «آغاز اسلام» می‌نویسید که قصد شما آسیب رساندن به این دین نیست. ولی قطعاً بسیاری از مسلمانان این را طور دیگری برداشت خواهند کرد و به پژوهش‌های شما به عنوان حمله علیه اسلام نگاه خواهند کرد. شما به آنها چه خواهید گفت؟

مسئله‌ی پژوهش‌های تاریخی بررسی حقانیت دینی نیست. به علاوه هیچ دینی از آسمان به زمین نازل نشده است. همه‌ی ادیان، از ادیان پیشین خود سرچشمه می‌گیرند، مثلاً ادیان تائویی و کنفوسیوسی از ادیان طبیعی چینی؛ دین هندویسم و بودیسم از دین ودایی؛ دین یهودی بر مبنای سنت‌ِ دینی شرق قدیم؛ مسیحیت از دین‌ِ یهودی و اسلام از مسیحیت سوری. در نتیجه همه‌ی ادیان از جنبه‌های گوناگون مشروط به یکدیگرند و در خود بسیاری از دستمایه‌های سنتی، سنن داستانی، آئین، رسوم، جهان‌بینی‌های قومی، نهادها و غیره را وحدت می‌بخشند.

ولی امروز‌ِ روز اصلاً به نظر نمی‌آید که کشورهای مسلمان آمادگی‌ِ روشنگری داشته باشند. به راستی چرا در این کشورها چیزی مانند روشنگری صورت نگرفته است؟

از سده‌ی 18 میلادی روشنگری از سوی بسیاری از مسیحیان - و تا به امروز هنوز هم بخشی از مسیحیان چنین فکر می‌کنند - به عنوان حمله و تخریب دین‌شان احساس می‌شد. ولی در واقعیت روشنگری این امکان را برای مسیحیت فراهم کرد تا خود را با مدرنیته تطبیق بدهد و برای انسان‌ِ مدرن و امروزی قابل هضم کند. اگر اسلام بخواهد به بقای خود در جوامع باز ادامه بدهد، همین گام برای آن امری اجتناب‌ناپذیر است.

 
**********************

این مصاحبه به مناسبت انتشار کتاب «از بغداد به مرو- بازخوانی تاریخ اسلام از آخر به آغاز» اثر کارل- هاینتس اولیگ ترجمه شده است. کارل- هاینتس اولیگ به آن دسته از پژوهشگران و دین‌شناسان تعلق دارد که طی تحقیقات طولانی خود به این نتیجه رسیده‌اند که اسلام از درون یک جنبش مسیحی ایرانی - سوری سر برآورده است. سرچشمه‌ی این جنبش مسیحی‌ِ ایرانی - سوری در خراسان بزرگ ( مرو) و سوریه یا به طور کلی در ایران ساسانی بوده است. به سخن دیگر، شبه جزیره‌ی عربستان یا به عبارت دقیق‌تر مکه و مدینه خاستگاه اسلام نبوده است و در نتیجه پیامبری به نام محمد که بنیانگذار اسلام باشد، اساساً وجود نداشته است.

نام کتاب: «از بغداد به مرو – بازخوانی تاریخ اسلام از آخر به آغاز»، نویسنده: کارل-هاینتس اولیگ، مترجم: ب. بی‌نیاز (داریوش)، انتشارات پویا، پخش: انتشارات فروغ: www.foroughbook.net

منبع این مقاله:

www.heise.de
www.heise.de

ژنرال!
تانک ات قوی ترین خودروست
جنگل را فرو می ریزد،
و هزاران نفر را له و لورده می کند.
اما یک عیب دارد:
نیاز به یک راننده دارد.

ژنرال!
بمب افکن ات قوی است
از توفان سریع تر پرواز می کند،
و از یک فیل بیشتر بار می کشد.
اما یک عیب دارد:
نیاز به یک خلبان دارد.

ژنرال!
از انسان استفاده های زیادی می شود کرد.
او می تواند پرواز کند و می تواند بکُشد.
اما یک عیب هم دارد:
می تواند بیاندیشد!

  برتولت برشت

29 ژانویه 2013

اما گلدمن میگه: " مردم فقط به همون اندازه آزادی دارن که  هوش خواستنش رو و شهامت گرفتنش رو"

ترجمه از: پیمان پایدار
دوم مارس 2013

“People have only as much liberty as they have the intelligence to want and the courage to take.”

 Emma Goldman

شلومو ساند: «جناح چپ صهیونیستی همان اندازه 
استعمارگر بوده که جناح راست آن»

ترجمهز
به مناسبت انتخابات پارلمانی در اسرائیل، مجلهء هفتگی اکسپرس چاپ پاریس (22 ژانویه 2013) مصاحبه ای با شلومو ساند، از مورخان جدید اسرائیلی، استاد دانشگاه تل آویو و مولف کتاب «چگونه سرزمین اسرائیل اختراع شد» انجام داده است که ترجمهء فارسی آن را در زیر می خوانید.
پیمان پایدار
 28 ژانویه 2013

اکسپرس: در کتاب تان توضیح می دهید که چیزی به نام حق تاریخی یهودیان بر «سرزمین اسرائیل» وجود ندارد
پاسخ: ادعای این که عبرانی های قدیمی نیاکان اسرائیل هستند، مثل این است که بگوئیم قوم گُل نیاکان فرانسوی ها بود. این سوء استفاده از حافظه برای مقاصد سیاسی است. نمیتوان پس از 2000 سال بر روی سرزمینی حقوق تاریخی داشت. مگر صربی ها می توانند حقی تاریخی بر کوسوو مطالبه کنند با این توجیه که چند قرن پیش نیاکان شان بر روی این سرزمین می زیستند؟ مگر آلمانی ها می توانند مدعی حق تاریخی بر آلزاس و لورن باشند، یا عرب ها بر اندلس ... اسطورهء بازگشت به سرزمین نیاکان شرط لازم استعمار صهیونیستی بود.
شما همچنین تاکید می کنید که استفادهء لائیک ها از منابع مذهبی خود امری متناقض است...
بلی، بنیان گذاران اسرائیل که همگی لائیک بودند، برای توجیه استعمار فلسطین از کتاب مقدس سوءاستفاده کردند. باوجود این، یهودیت هرگز به روشنی از «حق بازگشت» به «سرزمین اسرائیل» سخن نرانده. اسطورهء بازگشت ربطی به یهودیت ندارد و امر تازه ای ست. حداکثر به قرن نوزدهم برمی گردد – از نقطه نظر یهودیت، زمین را «خدا داده و خدا پس گرفته». مفهوم سرزمین اسرائیل قبل از آن مفهومی دینی بود و نه سیاسی. در اسرائیل، هر کودکی از 6 سالگی آموختن کتاب مقدس را شروع می کند، پیش از آن که درس تاریخ به معنی واقعی کلمه را آغاز کند. از زمان ایجاد دولت اسرائیل در سال 1948، نظام آموزشی به ما می آموزد که این سرزمین به ابراهیم و یعقوب تعلق دارد، و اهالی فلسطینی آن را یکسره حذف کرده اند.
این تضادها پیامدهای سیاسی دارد...
مهم است که رابطه بین [مفاهیم] اسطوره و «سرزمین اسرائیل» را درک کنیم و نیز این واقعیت را دریابیم که چپ صهیونیستی در وضعیت شکست دائمی است. چپ مدعی است که به صلح با فلسطینی ها اعتقاد دارد و به دولتی در مرزهای 1967 رضایت می دهد، ولی همچنان به اسطورهء سرزمین توراتی تکیه می کند. اماکن اسطوره ای کتاب مقدس در اورشلیم (بیت المقدس)، بیت لحم، حبرون (الخلیل) قرار دارند یعنی در کرانهء باختری و نه در تل آویو، حیفا یا نتانیا. بنابراین با این امر که چپ صهیونیستی قصد استعمار کرانه باختری را ندارد، در تناقض کامل است.
شما اسطورهء تبعید خلق یهود از اسرائیل را هم زیر سوال می برید؟
در کتاب قبلی ام «چگونه خلق یهود اختراع شد»، توضیح دادم که قوم ethnos یهودی وجود نداشته و پیوند ژنتیکی که یهودیان جهان را به عبرانی های قدیم مرتبط کند، نیز وجود ندارد و این برخلاف دیدگاه یهودستیزان و بینش برخی صهیونیست هاست. ایدهء تبعید خلق یهود که رومی ها در سال 70 میلادی اخراجشان کرده باشند، اسطوره است. از سوی دیگر، هیچ کتاب تاریخی درمورد این تبعید وجود ندارد. یهودیت در آغازش، مذهبی ترویج گرا و پویا بود و از طریق تبلیغ وگرویدن رواج یافت. یهودیان با مذهب مشخص می شوند[در فارسی، کلیمی]. نمی توان از «خلق یهود» صحبت کرد، همان طوری که نمی توان از «خلق هندو» سخن راند. برعکس، می توان از «خلق اسرائیل» صحبت کرد. هدف ازاستفاده از این مضمون قوم توجیه فتح وتسخیر است.
شما را به زیر سوال بردن موجودیت دولت اسرائیل متهم می کنند...
به نادرست، من ضد صهیونیست نیستم. همین طور من شوآ را با نکبه (اخراج فلسطینیان در 1948) مقایسه نمی کنم. اما، شوآ (که من واژهء یهودکشی را برآن ترجیح می دهم) نباید بهانه ای برای استعمار گری باشد. من منکر حق اسرائیلیان یهودی امروزی برای زندگی در دولت اسرائیل نیستم. پس گرفتن موجودیت دولت اسرائیل تراژدی جدیدی به بار می آورد. من خوشحال بودم که در سال 1988 از زبان یاسر عرفات شنیدم که موجودیت دولت اسرائیل را می پذیرد. اما، من امیدوارم که این دولت، همان حقوق دموکراتیک را برای همهء شهروندان، چه یهودی، چه فلسطینی، قائل شود؛ یک فلسطینی خود را در تل آویو همان طور احساس کند که یک یهودی در پاریس.

آیا سرعت گرفتن مستعمره سازی در کرانه باختری، سدی دربرابر راه حل دو دولت ، دولت اسرائیل در کنار دولت فلسطین نیست؟
به عقیدهء من، راه حل دو دولت تنها راه حل برای بقاء دولت اسرائیل است. از نظر اخلاقی، دولت دو ملیتی می تواند بهترین راه حل باشد. ولی از نقطه نظر سیاسی، این ایده که چپ افراطی طرفدارش است، کودکانه می باشد. دولت دو ملیتی به این معنی ست که از نظر جمعیت، یهودیان در کشورشان اقلیتی خواهند بود. این دولت هرگز آن را نخواهد پذیرفت: اکنون، جامعهء اسرائیل،یکی از نژادپرست ترین جوامع در جهان غرب است.
آیا خیلی دیرنشده، درحالی که می دانیم در بیش از 42 درصد از خاک کرانه باختری، شهرک های مستعمره ساخته اند؟
به شهادت تاریخ می توان گفت که اگر بخواهند می توانند به این وضعیت تحمل ناپذیر پایان دهند. فرانسه یک میلیون «پا-سیاه»* را به فرانسه انتقال داد تا به جنگ الجزایر پایان دهد. در کرانه باختری و بخش عربی منطقهء بیت المقدس چهارصدهزار کولون (مهاجرین یهودی) زندگی می کنند. انتقال این کولون ها به داخل مرزهای اسرائیل امکان پذیر است.
گرایش فزاینده جامعهء اسرائیل به راست در این سمت و سو نیست...
شخصا، ترجیح می دهم که ائتلاف حزب لیکود بنیامین نتانیاهو و حزب اسرائیل بیتنو در انتخابات مجلس برنده شود. اگر احزاب میانه با اکثریت شکننده برنده شوند و اپوزیسیون راست نیرومندی وجود داشته باشد، دست احزاب برنده بسته می ماند و از کوچکترین حرکتی دربرابرمستعمره سازی ناتوان خواهند بود. احزاب میانهء اصلی – حزب کارگر شلی یاچیموویچ، حزب لائیک یش آتید با رهبری یائیر لاپید و حزب هاتوناه خانم تزیپی لیونی – توان حل کشمکش اسرائیل- فلسطین را ندارند. به ویژه حزب کارگر، در کارزار انتخاباتی اش، از این مسئله طفره رفته است.
اسحاق رابین هم که بانی مذاکرات اسلو بود متعرض یک شهرک استعماری نشد، او حتی پس از کشتار 29 فلسطینی در مزار ابراهیم در حبرون (الخلیل) در سال 1994 نیز اقدامی نکرد. جناح چپ صهیونیستی همان اندازه استعمارگر بوده که جناح راست آن. در اسرائیل می گویند که تفاوت اساسی بین چپ و راست صهیونیستی در این است که برای راست ها خدا نمرده است، درحالی که برای چپ ها خدا مرده است اما پیش از مرگ، به آن ها وعدهء سرزمین اسرائیل را داده است.
تا کنون، فقط جناح راست استعمارسازی را پس رانده است: مناهیم بگین در سینا در سال 1982 و آریل شارون درغزه در سال 2004 – هر چند در حالت دوم، با هدف نگهداشتن کرانه باختری صورت گرفت.
اوجگیری ستارهء بالنده راست مذهبی، نفتالی بنت نماد چیست؟
او نمایندهء پیوند تنگاتگ جدید میان ناسیونالیسم و مذهب است. این پدیده در سال 1967 شروع شده است. در همان زمان، ادغام ناسیونالیسم با سوسیالیسم با شکست روبرو شد. این پدیده هم در اسرائیل رخ داد و هم در سراسر منطقه که شکست احزاب لائیک جا را به احزاب اسلام گرا واگذار کردند، چه در کشورهای عربی، چه در ایران و چه در ترکیه و یا هندوها در هند. برخلاف ظاهر، این پدیده کاملا جدید است. به هیچ وجه بازگشت به مذهب قدیمی ها نیست. به اعتقادمن، بنت در صفحه شطرنج سیاسی اسرائیل همان جایگاهی را دارد که ایگال آلون رهبر کیبوتص ها، در سال های دهه 1960 و 1970 داشت. او ضمن این که خود را کاملا چپ می دانست، الحاق گرا بود. وزنهء سیاسی کیبوتص ها به دلیل نقش آن ها درست در استعمار «سرزمین اسرائیل» کذائی، بسیار بیشتر از تعداد نمایندگان آن ها در پارلمان اسرائیل بود. امروز، کولون ها فقط چهار درصد جمعیت اسرائیل هستند، اما، آن ها مثل کیبوتص نشین ها در گذشته، وزنهء قابل توجهی بر جامعه اسرائیل به شمار می روند.
این وضع امکان چندانی برای پیش بینی نتیجهء حل وفصل کشمکش نمی دهد...
من بدبین هستم ولی نه قضا و قدری. برای من، تنها امید پیشرفت این است که باراک اوباما با کمک چاک هجل، وزیر دفاع آینده و نیز رهبران اروپا مانند فرانسوا هولاند بر اسرائیل فشار بیاورند که مذاکره را از سر بگیرد. بدون فشار خارجی، در خود اسرائیل تغییری پیش نخواهد آمد. ما برای این کار به یک دوگل نیازداریم. شهروندان اسرائیل به شدت غیر سیاسی شده اند. با وجود این، ایدئولوژی بیشتر اسرائیلی ها را هنوز افسون نکرده است؛ آن ها ماتریالیست و لذت گرا (هدونیست) هستند. در صورت فشار نیرومند خارجی، معتقدم که آنان تغییرات و از خودگذشتگی ضروری را خواهند پذیرفت.
آزادگذاشتن دست اسرائیل در ادامهء مستعمره سازی، در نهایت کمک به نابودی آن است. این کشمکش راه حل معجزه آسا ندارد. به نظر من، مذاکره تنها راهی است که بقای اسرائیل را میسر خواهد کرد.
*************************
* « پا سیاه» ها، pieds noirs اصطلاح خودمانی است که برای نامیدن فرانسوی هائی که در دوران استعمار فرانسه در کشورهای شمال آفریقا در الجزایر و مراکش و تونس مستقر شده بودند، بکار می رود. آن ها به دنبال انقلاب الجزایر، در سال 1962 به فرانسه بازگشتند. م

شورای ملی امنیت آمریکا و "آینده" بشریت

تهیه و تلخیص از: پیمان پایدار

شورای ملی امنیت (ش م ا*)آمریکا اخیرا گزارشی در رابطه با آلترناتیوهای  موجود جهانی از حال تا سال 2030 ارائه  داده  است(+). در اینجا به بررسی اجمالی آن پرداخته, تا بلکه در مورد آن تفحص و کنکاشهای لازم صورت گیرد . 

  چهار چوب (پانورامای) تصویر شده ترکیبی است از جهان شناخته شده, قابل پیش بینی ,غیر منتظره و هرگز تصور نشده . در هیچکدام ازاین شرایط جهانی راحتر برای بشریت اعلام نشده است . 

در مجموع چهار گرایش بزرگ پيش بينی شده است : (1) رشد مهم قدرت فردی;(2)پخش قدرت در میان قطبهای متعدد در جهان;(3) تمرکز60% جمعیت در شهرها و(4)اثر متقابل (فعل و انفعالات) نیازهای غذائی, آب و انرژی برای توسعه وقایع ایندوران حیاتی میباشند.

عناصر بد این سناریو تفاسیر بالقوه اوضاع کنونی میباشد: بی ثباتی سیاسی, خطر جنگ, تضعیف همه گیر اقتصاد بومی , مشکلات تحت انقیاد در نیآورده شده در راستای تغییرات جمعیتی , اجتماعی , جوی و مهمتر از همه تکنولوژیک .ازعامل تسکین دهنده غیر منتظره نیز نشانی دیده نمیشود .

در این گزارش چهار آلترناتیو بالقوه جهانی ارائه گردیده شده: اولین, بعنوان قابل باور کردنی ترین حالات نامطلوب, افزایش ریسک جنگ ما بین کشورها میباشد . در این شرایط ," ایالت متحده آمریکا کماکان به هژمونی خویش ادامه میدهد و جهانی شدن به رکود و ایستائی کشیده میشود". بزبان دیگر, ایده اینست که, موتور جهانی شروع به غرق شدن میکند!! در سناریو دوم, بعنوان"مثبت ترین", تولید تلفیقی فی مابین چین و ایالات متحده آمریکا مطرح میباشد, که از طرف دیگر همکاری بیشتر جهانی را نیز ایجاب میکند . در سومین سناریو تشدید تفاوتهای بین کشوری, با تنش قوی میان کشورهایی که شکست میخورند , و چهارمین سناریو فعالین غیر دولتی رهبریت  " را بدست میگیرند ". 

ناگفته نماند این سند, با توضیحات دقیق وشرح کامل , شامل دویست صفحه میباشد. و با دلایل آشکار حول منافع محوری امپریالیسم آمریکا دور میزند; هر چند در عین حال برای بحث و جدل طراحی شده  است . از آن جمله اند  نکته های مهم  و اساسی پیرامون جغرافیای سیاسی و سیاستهای داخلی ملی خود آمریکا . 

****************

صد البته نکته ای که ,طبق معمول ,از اینگونه اسناد رسمی گردانندگان امپریالیستها جا میافتد همانا مبارزه حاد طبقاتی ست که هیچ احد و الناسی , هر چند "متخصصانه" و "عالمانه", نخواهد توانست به تدقیق کنکرت آن دست یابد. دقیقا همین جاست که  میتوان کاسه کوزه بالائی ها را سرخودشان داغان کرد و جشن و پایکوبی انسانهای آزاد شده را, هر چند برای چند صباحی , شاهد بود .

تا پیروزی نهائی  و با عزمی آهنین ,و با برداشتن قدمهائی استوار و محکم

به جنگ طبقاتی دامن زنیم .   

زنده باد بشریت آزاد- زنده باد آنارشی

نه سرمایه, نه خدا و نه دولت

پیمان پایدار
شانزدهم ژانویه 2013

**************************** (*)National Intelligence Council (NIC) of The U.S.A (+)www.dni.gov/files/documents/globalTrends_2030.pdf

مرتبکردنبراساستلفیقیبینچین و ایالاتمتحدهآمریکاوجوددارد.

حتا "وارن بافت"(*) یکی

Algunos saben muy bien que esto no es una crisis. Otros lo están constatando paulatinamente. Las 100 personas más ricas del mundo incrementaron su fortuna en 240000 millones de dólares en 2012. Un aumento de la riqueza que no ha generado más consumo, ni más empleo, ni más trabajo, ni más estado del bienestar, sino todo lo contrario. Con esa cantidad se podría acabar 4 veces con la pobreza extrema. Y no es lo que tienen, es lo que ha aumentado su fortuna. No es una crisis, no es su crisis. Es la excusa para seguir ganando cada vez más dinero, mientras nos someten a los de abajo con sus ajustes y recortes.

از ده  ثروتمندترین(**) مردان دنیا (در "فایننشیال تایمز") تائید میکند که "جنگی طبقاتی درجریان است, واین طبقه من هست , ثروتمندان, که این جنگ را هدایت میکند , و داریم این جنگ را میبریم"!!

 آنوقت هستند , حتی در میان ما آنارشیستها ,"آنارشیستهای عهد بوقی",حامیان "جان زرزن"(***) که وجود این جنگ را انکار میکنند. زهی بیشرمی . کل مقاله را میتوانید در زیر بخوانید(یا انگلیسی اش را دریابید) !!

ناگفته نماند که 100 نفر از ثروتمندترین افراد در جهان, در چند سال گذشته , 240 میلیارد دلار به دارائی شان اضافه شده است !! این مقدار 4 برابر پولی هست که لازم میباشد تا فقر را در جهان از بین برد! تازه با کمال وقاحت به حقوق ناچیز زحمتکشان چنگ انداخته اند, حقوق بازنشستگی ها را کاهش میدهند و بیکاری را دامن میزنند . خلاصه کرده باشم  فقر و گرسنگی در جهان بیداد میکند وآنان را ککشان نمیگزد . 

زنده باد مبارزه طبقاتی - پیش بسوی نابودی سرمایه داری
زنده باد آزادی-زنده باد آنارشی
پیمان پایدار
بیست و شش ژانویه 2013

*******************************************

(*)Warren Buffet / (**) کارلوس اسلیم مکزیکی با 69میلیارد دلار دارائی اولین , بیل گیتس آمریکائی با 61 میلیارد دلار دومین و وارن بافت آمریکائی با 44میلیارد دلار سومین ثروتمندترین فرد جهان میباشند .آمریکا 425 نفر , روسیه 96 و چین95 نفراز ثروتمندترین ها را دارا میباشد .
(***) John Zerzan:Primitive Anarchist

http://financialred.com/el-exceso-de-super-ricos-pone-en-peligro-la-estabilidad-economica-mundial/

باکونین, نیچه و فروید‎
1.“If God really existed, it would be necessary to abolish Him.”
اگر خدا  واقعا وجود میداشت,لازم میبود ملغایش کرد 
 ― Mikhail Bakunin
 *********
2.“After coming into contact with a religious man I always feel I must wash my hands.”
هر وقت تماسی با مردی مذهبی میگیرم همیشه احساس میکنم باید دستامو بشورم
― Friedrich Nietzsche
**********
3.“Religion is an illusion and it derives its strength from the fact that it falls in with our instinctual desires.”
"دین (و مذهب) توهم است و قدرتش از این واقعیت نشات میگیرد  

 که با امیال غریزی ما همسوئی دارد"

 Sigmund Freud

ترجمه از: پیمان پایدار

اول مارس 2013

مسئله خدا, آدمو بفکر وامیداره

Eso de dios,da que pensar

"قابل تعمق هست که کلیسای کاتولیک همدست هیتلر, فرانکو, بنیانگذار جنگهای صلیبی و مخترعین انگیزاسیون , حامیان بدترین دیکتاتوری ها, داد و فغان سردهد که بدون دین دنیا بدتر خواهد شد  ." 

ادواردو دل ریو- نویسنده مکزیکی

Eduardo del Rio

ترجمه از: پیمان پایدار

نوزده فوریه 2013

در جستجوی آنارشی 

La muerte me dice que me ama, ,مرگ بمن میگه که عاشقمه

porque sabe que estoy vivo واسه اینه که میدونه من زنده ام
y que somos puros los que no tenemos amo.و ماهائی که رئیس و رهبر نداریم افراد صاف و صادقی (خالصی) هستیم.
La muerte se me acerca, me hace guiño,مرگ میاد نزدیک , بمن اشاره میکنه 
abre sus piernas y me suplica que la penetre,پاهاشو وا میکنه و از من تقاضا میکنه که دخول کنم, 
porque dice que quiere mi esenciaمیگه واسه اینکه ذات منو میخوادporque NO tengo Amo ni Dios ni Patriaچرا که من نه رئیس دارم نه خدا و نه کشور
 y porque la muerte cree en la Anarquìa.و واسه اینکه مرگ به آنارشی معتقده  
Porque la beso y bebió de mi sangre en mi boca. چراکه لبان منو بوسید و از خون من در دهانم آشامید 

Hazme un favor: procura que viva la Anarquía!!بمن یه لطف بکن: کاری کن که آنارشی پابرجا بمونه!!

Y mis acciones al dormir و اعمال (کردارهای) من در وقت خواب
se encaminan en que mañana al despertar, در مسیر خود وقتی که بیدارمیشم صبح فردا
romperé con la rutina y en la acción individual با یکنواختی وداع خواهم کرد و درعملی فردی 
con el pecho como piedra,با سینه ای همچون سنگ
hinchado por la destrucción de ésta y de cualquier sociedad...
برای نابودی این و هر دنیائی دیگر مصمم خواهم بود
Hazme un favor: procura que viva la Anarquía!!بمن یه لطف بکن: کاری کن که آنارشی پابرجا بمونه

 Mauricio Morales

ترجمه از: پیمان پایدار
در ضمن تیتر از منست
هفده فوریه 2013

آنارشیستها و مارکسیستها

Anarquistas y Marxistas NO luchamos por la misma cosa.Basta de mentiras y distorcion de la historia !!

برای یک ایده ال مشترک نمی جنگیم. بسه از هر چی دروغ گفتن و تحریف تاریخ !!

خسته شدیم از این که هی بما گفتند که مارکسیستها و آنارشیستها یک چیز رو می خواهیم, که مبارزه مون برای یک هدف مشترکه
  

Estamos hartos de que se nos venga a decir que marxistas y anarquistas queremos lo mismo, que es la misma lucha.

ما آنارشیستها برای داشتن دولت نمی جنگیم, نه حتی برای دروغ مارکسیستی  "دیکتاتوری پرولتاریا  ", که هیچوقت چیزی جز دیکتاتوری حزب بر تمامی مردم نبوده

Los anarquistas no luchamos por un Estado, ni siquiera por la mentira marxista de "Dictadura del proletariado", que nunca ha sido sino la dictadura de un partido sobre todo el pueblo.

اگه جدائی بینمون باشه دولت سئو استفاده میکنه؟ پیروز میشیم اگه مارکسیستها و آنارشیستها برای یه چیز مشترک با هم بجنگیم .

 ¿Que dividiéndonos solo gana el Estado? Ganara si marxistas y anarquistas lucháramos por lo mismo.

نه خیر اینطور نیست ,انقلاب فقط موقعی پیروز میشود که تمامی ارتباطات مان را با کسانی قطع کنیم که, تاریخا, بعنوان خائن عمل کرده اند به تمامی انقلاباتی که در دستشان نبوده. بمانند مگس کشته اند میلیونها نفر از کارگران را در سراسر جهان و در مقاطع تاریخی خاص و کشورهای مشخص. هولوکاست در روسیه, کره, چین, کامبوج; خیانت به آنارشیستهای روسیه و اوکراین و اسپانیا و خیلی جاهای دیگر,درسهائی از تاریخند; با مارکسیستها به سر خیابون هم نمیریم.

No siendo así, solo gana la revolución al cortar todo nexo con los que, históricamente, se han visto como traidores a toda revolución que no esté en sus manos. Matando como moscas a millones de trabajadores a lo largo del mundo y en distintas épocas y países. Los holocaustos en Rusia, Corea, China, Camboya; las traiciones a los anarquistas en Rusia, Ucrania, España y muchas, muchas partes del mundo, son enseñanzas de la historia: con los marxistas no vamos ni a la esquina siquiera.

نه رفیق هستیم و نه هیچوقت بوده ایم  
 No somos ni nunca hemos sido compañeros.

آنان متعلق به دسته لاشخورانی هستند که قصد حکومت بر توده ها را بر مبنای این و آن بحث و جدل را دارند; در حالی که ما بخشی از مردم هستیم که میجنگد بر علیه تمامی آنهائی که میخواهند روی سر ما خراب بشن    

 Ellos pertenecen al grupo de buitres que buscan gobernar al pueblo bajo X argumento; nosotros somos parte del pueblo, que lucha y resiste contra los que aspiran a dominarle.

نه خدا, نه رئیس و نه رهبر, امروز و همیشه , بر ضد تمامی اشکال اعمال قدرت -اقتدارگرایانه- از هر جا که سر بیرون میزنه

Ni Dios, ni amo, hoy y siempre, contra toda forma de autoridad, venga de donde venga.

*******************

متن اسپانیائی از رفیق مارکو آریه تا

Texto (en  Espanol)por :Marco Arrieta 

ترجمه به فارسی از پیمان پایدار 

Traduccion a Persa por :PaYmaN PieDaR

"خیلی ساده است درک اینکه, بدون احترام ,همدردی(همدلی) و  کمک متقابل , گونه بشر به انحطاط میرود. اما این برای طبقه حاکم مهم نیست و کل علمی کاذب (قلابی) همتراز می سازد تا غیر از این را به اثبات برساند ".
پیتر گروپوتکین
ترجمه از : پیمان پایدار 
Piotr Kropotkin

یازده فوریه2013

"Se comprende facilmente que,sin respeto ,simpatia ni apoyo mutuo,la especie degenera.Pero eso no importa a la clase directiva e inventa toda una ciencia falsa par probar lo contrario".

Piotr Kropotkin

"دولت, دستگاه سیاسی توام با خشونت اقلیت ممتاز جامعه , ماموریتش همانا  به زیر یوغ طبقاتی نگاهداشتن توده ها ی استثمار شده در رکاب معنویست , دشمن خونین تمامی روابط طبیعی فی ما بین افراد و آنی که همیشه به دنبال این خواهد بود که چنین روابطی با مداخله نمایندگان رسمی او حکم تائید بگیرند. خود را صاحب اختیار بشریت میداند و نمیتواند اجازه دهد که عناصر خارجی در حرفه اش دخالت کنند ".  
آنارکو سندیکالیست آلمانی
 رودلف راکر
(Alemania/German25 Marzo 1873 - 19 de Septiembre de 1958)
ترجمه از اسپانیائی: پیمان پایدار
چهارم فوریه 2013
Rudolf Rocker  y el estado
“El Estado, el aparato político de violencia de la minoría privilegiada de la sociedad, cuya misión es la de uncir a la gran masa al yugo de la explotación patronal y al tutelaje espiritual, es el enemigo más encarnizado de todas las relaciones naturales de los hombres y el que siempre tratará de que tales relaciones se verifiquen solamente con la intervención de sus representantes oficiales. Se considera dueño de la humanidad y no puede permitir que elementos extraños se entrometan en su profesión”.

Rudolf Rocker

علم تولید ثروت اینچنین است : تعدادی افراد گرسنه پیدا کن, بهشون 3 تا سکه بده, و ازشون به اندازه 10 تا کار بکش, کلی ثروت اندوزی کن و برای افزایش بلافاصله اش به کمک کودتائی بحمایت دولت اقدام کن ."

پیتر گروپوتکین  

ترجمه (از متن اسپانیائی) توسط : پیمان پایدار
31 ژانویه 2013

"با تعریف خودش, فرد آنارشیست انسانی ست آزاد, کسی که رئیس/ رهبری برسمیت نمیشناسد . ایده هایش زائده عقلانیتش میباشند; خواست قلبی خودش, زاده شده درکش از اوضاع و احوال, تمرکزش به سمت هدفی واضح تعریف میشود ; اعمالش تحقق مستقیم فکر شخصی خودش میباشند."

الیسئو رکلو
(15 March 1830,France- 4 July 1905 Belguim)

جغرافیادان آنارشیست متبحر فرانسوی وعضو اولین انترناسیونال کارگری

ترجمه از پیمان پایدار

30م ژانویه 2013

"Por su misma definición, el anarquista es el hombre libre, el que no admite amo. Las ideas que él profesa son hijas de su razonamiento; su voluntad, nacida de la comprensión de las cosas, se concentra hacia un fin claramente definido; sus actos son la realización directa de su pensamiento personal.”

Eliseo Reclus

جنگ طبقاتی(علیه ستمگران) تنها جنگی ست که ما آنارشیستهای کمونیست(آنارکومونیست) از آن دفاع و در آن شرکت خواهیم کرد. تمامی دیگر جنگها را بنفع طبقات حاکم میدانیم واحیانا به سود ناسیونالیسم کور و ارتجاعی قلمداد میکنیم. فقط نظری واقعی به حوادث رخ داده در لیبی و عراق و... بیاندازید تا بدانید که چه بلائی سر توده ها آورده شده است...بماند که شرایط آنها با ما متفاوت بوده و هست...منظور من در اینجا شرکت ارتجاعیون داخلی و خارجی و چگونگی بسر انجام رساندن برنامه هایشان بوده وهست.... به آنانی که با کمال حماقت و یا سادگی (و یا هر دو با هم) خیال میکنند که اگر آمریکا به ایران حمله کند, مردم و نیروهای مخالف رژیم قرون وسطی اسلامی حتی یک هزارم در صد میتوانند و شانس آنرا خواهند داشت که از آن استفاده کرده(چطورش بماند) و خود را از شر ارتجاع حاکم خلاص میکنند(جنگ ارتجاعی را مثلا به جنگ انقلابی تبدیل کنند) باید گفت خواب دیدید خیر باشه!! این بمیری دیگه از اون توبمیری ها نخواهد بود. درچنین شرایط اسفناکی فاجعه ای رخ خواهد داد که آن طرفش را نمیتوان تصور کرد.وحشیان حاکم برایران چیزی برای از دست دادن نداشته و اگر کشور و منطقه به خاک و خون نیز کشیده شود وقحی نگذاشته و کک شان نخواهد گزید و برای نجات وجود کثیفشان به هر جنایتی دست خواهند زد(اینکه در دیگر کشورهای همسایه نیز نوچه ها و مزدورانشان بکمکشان بیایند بماند). نتیجه میگیرم ,با همبستگی تمامی نیروهای مخالف و با استفاده از هر تاکتیک آگاه گرایانه , میبایستی جلوی چنین تراژدی گرفته  شود. 

نابود باد حاکمیت سرمایه درهر لباس و تحت هر نامی در سراسر جهان

مرگ بر آمریکا رهبر هژمونیک  جهانخواران

زنده باد آزادی- زنده باد آنارشی

پیمان پایدار

13 ژانویه 2012

سخنرانی رفیق خوزه بوئناونتورا دوروتی

José Buenaventura Durruti

برای ستونش در بوخاره لوز
la Columna en Bujaraloz

در اواخر ماه ژوئیه و اوایل ماه اوت 1936

ترجمه از ~ پیمان پایدار
هشتم ژانویه 2013

********************************* 

"دوستان,هیچکس به این ستون اجباری نیامده. تک تک شما

"Amigos, nadie ha venido a esta Columna forzado. Es cada uno

آزادانه سرنوشت خود را رقم زده اید و, 

 de vosotros que habéis elegido libremente vuestra suerte, y la

   سرنوشت اولین ستون سی ان ت و اف ای آ خیلی ناخوش آیند است .

suerte de la primera columna de la CNT y de la FAI es muy

گارسیا اولیور از رادیو بارسلونا اعلام کرد :

 ingrata. García Oliver lo anunció por radio en Barcelona:

ما بسمت آراگون برای تسخیر زاراکوزا حرکت میکنیم  یا جانمان را در راهش 

salíamos para Aragón a conquistar Zaragoza o dejar la vida en el

میدهیم . من همین رو تکرار میکنم : قبل از اینکه عقب نشینی کنیم, میبایست بمیریم.

intento. Yo repito la misma cosa: antes que retroceder, hay que

 زاراکوزا در دست فاشیستهاست , و در آنجا

morir. Zaragoza está en manos de los fascistas, y allí se

 صدها, هزاران کارگر زیر تهدید اسلحه های دشمن قرار دارند , 

encuentran centenares, miles de obreros bajo la amenaza de los

که هر آن میتوانند شلیک شوند و باعث مرگ برادرانمان گردند

fusiles, que pueden dispararse a cada instante ocasionando la

چرا ما از بارسلونا خارج شدیم, غیر از اینه که برای آزاد سازیش ?!

muerte de nuestros hermanos. ¡¿ Para qué hemos salido de

آنها منتظر ما هستند, و ما 

Barcelona, sino es para liberarles?! Ellos nos esperan y nosotros,

   .در اولین حمله دشمن, فرار را بر قرار ترجیح دادیم

ante el primer ataque enemigo, echamos a correr. ¡Hermosa

شیوه زیبائی برای نشان دادن شهامت آنارشیستها به جهانیان و رفقایمان

manera de mostrar al mundo y a nuestros compañeros el coraje

 که از دیدن سه هواپیما پر از ترس شدند !

de los anarquistas que se llenan de miedo ante tres aviones!
بورژوازی بما اجازه نخواهد داد که کمونیسم آزادیخواهانه مان را برقرار سازیم
 La burguesía no nos permitirá implantar el comunismo libertario

فقط واسه اینکه خواست قلبیمان است. بورژوازی مقاومت خواهد کرد

simplemente porque ése es nuestro deseo. La burguesía resistirá

واسه اینکه اونها از منافعشان و امتیازاتشان دفاع میکنند.  تنها

porque ella defiende sus intereses y sus privilegios. El único

راهی که ما برای برپائی کمونیسم آزادیخواهانه داریم

medio que tenemos nosotros para implantar el comunismo

نابودی بورژوازی میباشد. راه تحقق ایده آل ما حتمی ست ,

libertario es destruyendo la burguesía. El camino de nuestro ideal

اما میبایست با شهامت بدنبالش باشیم . دهقانهائی که

es seguro, pero hay que seguirlo con coraje. Esos campesinos que

  پشت سر خود جا گذاشتیم , آنها شروع کردند تئوریهای ما را

hemos dejado tras nosotros, y que han comenzado a poner en

  به عمل گذاشتن, و آنرا با برداشتن اسلحه ما

 práctica nuestras teorías, lo han hecho tomando nuestros fusiles

بعنوان تضمین محصولشان انجام دادن . اگر ما جاده را برای دشمن

como garantía de su cosecha. Si dejamos el camino libre al

خالی کنیم , این بدین معنی میماند که طرح های ابتکاری برگرفته شده توسط

enemigo, eso quiere decir que esas iniciativas tomadas por los

کشاورزان غیر قابل استفاده هستند, و حتی بدتر از آن, فاتحان

campesinos son inútiles, y lo que es peor aún, los vencedores les

بی باکی آنها را باکشتنشان پاسخ میدهند. این است مفهوم مبارزه ما و نه چیز دیگری .

harán pagar su audacia asesinándoles. Es éste y no otro el

 مبارزه ناخوش آیندی که شبیه هیچکدام

sentido de nuestro combate. Lucha ingrata que no se parece a

از آنهائی که تا کنون روبرو شده ایم نبوده . اتفاقی که

ninguna de las que hemos librado hasta ahora. Lo que ha pasado

  امروزافتاده چیزی بیش ازیک هشدار ساده نیست. حالا مبارزه

hoy no es nada más que una simple advertencia. Ahora la lucha

در حقیقت آغاز خواهد شد. بما چندین تن گلوله ارسال داشتند 

va a empezar de verdad. Nos enviarán toneladas de metralla y

و ما میبایستی از خود با نارنجک دستی و حتی چاقو دفاع کنیم .

tendremos que defendemos con bombas de mano y hasta con

همینقدر که دشمن حس کنه محاصره شده   

cuchillos. A medida que el enemigo se sienta cercado nos

 ما را گاز خواهد گرفت مثل جانوری که در تنگنا باشه ,و سخت گاز خواهد گرفت .

morderá como una bestia acorralada ,y morderá duramente. Pero

اما هنوز به این حد نرسیده , و حالا سعی میکند زیر وزن

aún no ha llegado a ese punto, y ahora se bate para no caer bajo

سلاح های ما سقوط نکند . تازه بیشتر هم هست, او(منظور فرانکو هست-مترجم )از حمایت

el peso de nuestras armas. Y es más, él cuenta con el apoyo de

  آلمان و ایتالیا برخوردار است, و ما فقط به ایده آلهایمان ,

Alemania y de Italia, y nosotros contamos nada más que con la fe

ایمان داریم , اما در برابر این ایمان تمام دندان های

en nuestro ideal, pero contra esa fe se han quebrado los dientes

سرکوب شکسته شده. و امروز نیز میبایست دندان فاشیسم را هم شکست .

todas las represiones.Y hoy se los tiene que quebrar también el

ما پیروزی ای که در بارسلونا بدست آمد را بنفع خود حساب میکنیم ,

fascismo. Nosotros contamos a nuestro favor la victoria que

و میبایست از این امتیاز بسرعت استفاده کنیم ,

hemos conseguido en Barcelona, y debemos aprovechar con

, چرا که اگر استفاده نکنیم , دشمن

rapidez esa ventaja, porque si no la aprovechamos, el enemigo,

با کمکهای دریافتی از آلمانی ها و ایتالیائی ها , از ما قوی تر

abastecido por los alemanes e italianos, será más fuerte que

خواهد شد و بر ما قانون سخت پیروزی را تحمیل خواهد کرد

nosotros y nos impondrá la dura ley del vencido.
 پیروزی ما بستگی به سرعت عمل مان خواهد داشت. هر چند
 Nuestra victoria depende de la rapidez de nuestra acción. Cuanto

زودتر حمله کنیم , شانس بیشتری برای پیروزی داریم . 

más pronto ataquemos, más posibilidades tenemos de triunfo.

 , تا این لحظه, پیروزی با ما بوده, اما مستحکم نخواهد  شد

Hasta este momento, la victoria está de nuestro lado, pero no será
 اگر بلافاصله زارکوزا را تصرف نکنیم... فردا
consolidada si no tomamos inmediatamente Zaragoza... Mañana
 مساله امروز را نمیتوانیم تکرار کنیم. در صفوف سی ان ت و ا ف ای آ  
no puede repetirse lo de hoy. En las filas de la CNT y de la FAI
ترسو وجود ندارد . ما درمیان خود کسی که با اولین شلیک بترسد را نمیخواهیم ...
no hay cobardes. No queremos entre nosotros gente que se asusta
ante los primeros disparos...
 
من از آنهائی که امروز فرار کردند و از پیشرفت ستون جلوگیری نمودند ,
 A los que han corrido hoy, impidiendo a la Columna avanzar, yo
تقاضا میکنم از خود شجاعت نشان داده و اسلحه شان را زمین بگذارند
les pido que tengan el coraje de dejar caer el fusil para que sea
 تا بلکه توسط دست محکم دیگری قاپیده شود....کسانی که در مبارزه مانده ایم
empuñado por otra mano más firme... Los que quedemos
به راهمان ادامه خواهیم داد . زاراکوزا را تصرف خواهیم کرد ,
proseguiremos nuestra marcha. Conquistaremos Zaragoza,
کارگران پمپلونا را آزاد خواهیم کرد , و در همبستگی با کارگران
libertaremos a los trabajadores de Pamplona, y nos daremos la
   معدن آستوریاس به پیروزی دست خواهیم یافت ,
mano con nuestros compañeros mineros de Asturias y
به کشورمان جهانی نوین ارائه خواهیم داد . و به آنهائی که
venceremos, dando a nuestro país un nuevo mundo. Y a los que
بر میگردند,در پی این نبرد ها ,تقاضا میکنم در مورد
vuelvan, después de estos combates, yo les pido que no digan a
اتفاقات امروز چیزی نگوئید ...چرا که برای ما شرم آورست ." 
nadie lo que ha ocurrido hoy... porque nos llena de vergüenza".
*******************************José Buenaventura Durruti.
14 de julio de 1896 – 20 de noviembre de 1936A los integrantes de la Columna Durruti en Bujaraloz, finales de

قبل از عقب گرد

julio, principios de agosto de 1936, ante la reciente retirada

 بی نظم در پی اولین تلاش برای تسخیر و بدست گرفتن پینیا دل اب رو

desorganizada tras las primeros intentos de tomar Pina del Ebro y

و اوسه را

Osera, a partir del 27 de julio de 1936.